top of page
Copy of Copy of 235 (2).png

Beleid

Beleidsriglyne vir die 235 Beweging

  1. Strategiese Uitvoering – Artikel 235 moet doelbewus en wetlik as ‘n hefboom vir selfbeskikking ingespan word. Dit vereis ‘n duidelike plan vir gemeenskapsbetrok-kenheid en internasionale erkenning.

  2. Samewerking en Konsensus – Besluitneming moet konsensusgedrewe wees, eer-der as partypolitiek. Alle betrokkenes moet die beginsels van samewerking en ge-deelde visie navolg.

  3. Deursigte en Etiese Leierskap – Die beweging moet alle finansiële en administratiewe sake deursigtig hanteer, met ‘n hoë etiese standaard om vertroue in die gemeenskap te vestig.

  4. Ekonomiese Volhoubaarheid – ‘n Langtermynplan vir ‘n selfbestuurde ekonomie  moet ontwikkel word, wat handel, bankwese en hulpbronne inspan om onafhanklikheid te versterk.

  5. Diplomatieke Verhoudings – Die beweging moet strewe na internasionale erken-ning en samewerking met ander selfbeskikkingsbewegings wêreldwyd.

  6. Daar moet uitreiking wees- Ons moet sover moontlik ander organisasies wat selfbeskikking voorstaan betrek om ons steun basis te verbreed.

Gedragskode vir Amptenare en Lede

  1. Integriteit en Eerlikheid – Alle lede en amptenare moet optree met die hoogste vlak van eerlikheid en betroubaarheid.

  2. Diens en Pligsbesef – Leierskap is ‘n roeping tot diens. Amptenare moet onbaat-sugtig optree in die belang van die gemeenskap en die groter saak.

  3. Respek en Eenheid – Alle lede moet met respek en professionaliteit kommunikeer, ongeag persoonlike verskille.

  4. Nie-Partypolitieke Betrokkenheid – Die beweging moet ‘n alternatief bied vir tradisio-nele party-politiek en eerder strewe na meriete-gebaseerde leierskap.

  5. Verantwoordbaarheid – Alle amptenare moet aanspreeklik wees vir hul dade en       besluite, met duidelike prosesse vir rekenskap en korrektiewe optrede.

Openbare Kommunikasie en Media-Betrokkenheid

  1. Verantwoordelike Publieke Uitsprake – Alle amptenare moet hul woorde noukeu-rig kies en vermy enige uitsprake wat verdeeldheid kan saai.

  2. Feitegebaseerde Kommunikasie – Alle verklarings moet gegrond wees op bewese  feite, met duidelike verwysings na wetlike en historiese bronne.

  3. Beskerming van die Beweging se Integriteit – Geen lid mag die beweging onnodig   in kontroversie betrek of sy doelwitte ondermyn deur ongedokumenteerde stellings.

  4. Proaktiewe Media-strategie – ‘n Geïntegreerde plan vir media-betrokkenheid moet uitgewerk word, insluitend artikelpublikasies, onderhoude, en  gemeenskapsbewustheid.

  5. Eenvormige en Professionele Kommunikasie – Alle publieke uitsprake moet oor-eenstem met die beleid en waardes van die beweging.

Konflikhantering en Interne Dissipline

  1. Vrede en Eenheid as Kernbeginsels – Die beweging moet daarop gemik wees om    interne en eksterne konflikte vreedsaam op te los.

  2. Duidelike Interne Klagsisteme – Lede moet ‘n gedefinieerde pad hê om klagtes of besware te bring sonder dat dit tot interne verdeeldheid lei.

  3. Nie Aggressiewe Respons op Teenkanting – Kritiek moet rasioneel en professio-       neel hanteer word, sonder emosionele reaksies wat die beweging kan benadeel.

  4. Aanspreeklikheid en Regstelling – As ‘n lid of amptenaar die gedragskode oortree, moet daar ‘n deursigtige proses wees vir aanspreeklikheid en regstelling.

  5. Bemiddelingsproses – ‘n Gestruktureerde benadering tot konflikbemiddeling moet gedefinieer word, met neutrale individue wat help om oplossings te vind.

Konflikbemiddelingsmeganismes

  1. Onafhanklike Bemiddelingspaneel – ‘n Komitee van gerespekteerde lede moet       aangewys word om as neutrale bemiddelaars op te tree in geval van interne konflik.

  2. Stapsgewyse Konflikhantering

    • Eerste vlak: Direkte gesprek tussen betrokkenes om ‘n vreedsame oplossing te vind.

    • Tweede vlak: Bemiddeling deur ‘n neutrale lid binne die beweging.

    • Derde vlak: Indien nodig, ‘n formele paneelbespreking met ‘n aanbeveling vir die regstelling van gedrag.

  3. Diskresie en Vertroulikheid – Alle bemiddelingsprosesse moet met die nodige ver-troulikheid en respek hanteer word om reputasies te beskerm.

  4. Geen Openbare Persoonlike Beskuldigings – Konflikte moet intern opgelos word    en nie op ‘n openbare forum bespreek word nie, om verdeeldheid te voorkom.

  5. Rekordhouding en Verantwoording – Alle konfliksake en bemiddelingsbesluite       moet dokumenteer word vir deursigtigheid en toekomstige verwysing.

Regstellingstelsel vir Oortredings

  1. Waarskuwing en Korrektering – By ‘n eerste oortreding kry die betrokke lid ‘n pri-vaat waarskuwing en geleentheid om die gedrag te korrigeer.

  2. Gestruktureerde Regstelling – Indien gedrag voortduur, kan ‘n gestruktureerde her-stelproses begin, insluitend opleiding of ‘n openbare regstellingsverklaring.

  3. Tydelike Skorsing – By ernstige oortredings mag tydelike skorsing toegepas word     om die integriteit van die beweging te beskerm.

  4. Verwydering en Diskresie – Indien ‘n lid konsekwent skade doen aan die beweging se doelwitte, kan ‘n finale besluit geneem word vir verwydering uit formele rolle, met ‘n diplomatiese benadering.

  5. Hersieningsraad – Lede wat voel dat hulle onregverdig behandel is, kan ‘n versoek    rig vir ‘n hersiening van die saak deur ‘n neutrale raad.

Hantering van Eksterne Dispute

  1. Diplomatiese Respons as Eerste Stap – Alle dispuute moet eers met ‘n professio-nele en diplomatiese benadering aangepak word. Beleefde en feitelike kommunika-sie moet verseker word.

  2. Formele Onderhandeling en Samewerking – Indien moontlik, moet ‘n geleentheid gesoek word vir gespreksvoering en onderhandeling om gemeenskaplike gronde te   vind.

  3. Regsraamwerk as Basis – Artikel 235 moet steeds as regsgrondslag dien in alle ek-sterne dispute, en die beweging moet juridiese kenners raadpleeg om ‘n regmatige  pad te volg.

  4. Publieke Stelling en Strategiese Kommunikasie – Indien ‘n eksterne entiteit die beweging probeer diskrediteer, moet ‘n goed oorwoë publieke reaksie voorberei word wat feite en wetlike beginsels beklemtoon.

  5. Internasionale Netwerke as Steunbasis – Wêreldwye netwerke van selfbeskikkingsbewegings en regsinstansies moet ingespan word om diplomatieke en morele ondersteuning te versterk.

  6. Niekonfronterende Bemiddeling waar moontlik – As die dispuut nie ‘n regstreekse bedreiging inhou nie, moet bemiddeling deur ‘n neutrale derde party oorweeg word.

  7. Regstappe as Laaste Uitweg – Indien alle ander pogings faal, kan die beweging oorweeg om ‘n amptelike regsaak of grondwetlike beroep te loods.

Konflik met Regeringsinstansies oor Artikel 235

Die regering mag die interpretasie van Artikel 235 uitdaag of weerstand bied teen die implementering van selfbeskikkingsgebiede. Die beweging kan

  • ‘n Regsargument formuleer gebaseer op die grondwetlike regte van kulturele ge-meenskappe.

  • Onderhandelinge met sleutelbesluitnemers voer om ‘n praktiese implemente-ringsplan te bespreek.

  • Internasionale druk benut deur verwysing na ander lande wat selfbeskikking erken.

Teenstand van Tradisionele Politieke Partye

Partygedrewe groepe kan kritiek lewer en die beweging probeer diskrediteer deur dit as ‘n      radikale of onrealistiese projek te bestempel. Die beweging kan:

  • Feitelike, professionele publieke reaksies verskaf wat die wetlike en historiese    meriete van die projek verduidelik.

  • Onafhanklike navorsing benut om die praktiese uitvoerbaarheid van selfbeskikking te bewys.

  • Diplomatiese dialoog voer met individue binne partye wat openlik simpatiek teen-oor selfbeskikking is.

Media en Publieke Misinformasie

  • Direkte regstellings uitreik en versoek dat valse stellings reggestel word.

  • Versterkte media - teenwoordigheid en onafhanklike mediakanale gebruik om die korrekte boodskap   te versprei.

  • Onderhoude en artikels publiseer wat die werklike strategie en doelwitte van die   beweging verduidelik.

Internasionale Erkenning en Diplomatieke Interaksie

Die beweging mag weerstand ervaar van buitelandse regerings of organisasies wat skepties is oor selfbeskikking. Die benadering kan wees:

  • Samewerking met internasionale selfbeskikkingsbewegings om ‘n sterker gesa-mentlike invloed te hê.

  • Gebruik van VN-hulpmiddels en ander diplomatieke kanale om selfbeskikking as ‘n erkende reg te  bevorder.

  • Onderrig en bewusmaking oor internasionale voorbeelde van suksesvolle selfbe-stuurde gemeenskappe.

Gemeenskapskonflikte met Andersdenkende Groepe

Sekere gemeenskapsgroepe mag die beweging as ‘n bedreiging sien of voel dat hul regte     ondermyn word. Die beweging kan:

  • Gemeenskapsdialoog en bewustheidsveldtogte loods om valse persepsies reg te stel.

  • Samewerking en vreedsame strategiese verbintenisse vestig met groepe wat        soortgelyke kulturele of ekonomiese doelwitte het.

  • ‘n Bemiddelingsmodel implementeer wat ‘n neutrale party betrek om die verskille professioneel te besleg.

bottom of page